Wybór wózka

Pamiętam, że zanim Bubinka pojawiła się na świecie, wybór odpowiedniego modelu wózka spędzał mi sen z powiek. Wiele dni spędziłam na wielogodzinnym przeglądaniu internetu w poszukiwaniu wózka idealnego. Porównywałam modele, robiłam tabelki. Jeden miał to, drugi tamto, trzeci jeszcze coś innego, ale nie było modelu, który miałby to wszystko. Przede wszystkim chciałam wózek 3 w 1, a oprócz tego musiał mieć lekką ramę, żebym poradziła sobie sama z wnoszeniem go do autobusu; 4 duże pompowane koła, które w prawdzie dodawały ciężkości, ale miały się najlepiej sprawdzić na nierównej nawierzchni w lesie albo w śniegu. Przednie koła oczywiście musiały być skrętne z funkcją blokady. Do tego ważny był dla mnie zespolony hamulec, duży kosz na zakupy i masa innych gadżetów. Koniec końców wybrałam model Emjot Miyo.

Wózek ten ma to, o co mi chodziło i kilka innych gadżetów jak pompka w zestawie, zawieszka odblaskowa itp. Gondola duża i ładna. Spacerówka sprawia wrażenie topornej, ale w sumie fajnie się prowadzi. Fotelik jest, bo jest. W sumie komplet niezły, nie ma co narzekać, ale teraz wybrałabym zupełnie co innego.

Przede wszystkim drugi raz nie wybrałabym wózka 3 w 1, tylko zainwestowała raczej w porządny fotelik samochodowy z wysokimi notami w crash testach. Szczerze mówiąc, gdyby tylko o mnie chodziło, zastanowiłabym się nawet nad wersją 2 w 1. Wózek głęboki być może w ogóle bym sobie podarowała. Małe niemowlę jest jeszcze dość lekkie, więc można nosić je w chuście bez obaw o ból pleców. Nie dość, że to wygodne, bo nie trzeba przejmować się nierównościami terenu, zaspami śniegu, wysokimi krawężnikami, schodami itp., to jeszcze ręce są wolne a dzieciątko śpi wtulone w rodzica. Jest mu ciepło i przyjemnie, czuje znajomy zapach, słyszy bicie serca mamy, jest łagodnie kołysane w rytm jej kroków, zaspokaja swoją potrzebę bliskości i bezpieczeństwa.

Gondola jednak przydała się przede wszystkim dziadkom, kiedy chcieli wyjść z małą na spacer. Na chustowanie nie dali się namówić, więc wózek okazał się niezbędny. Faktem jest też, że był taki okres, kiedy i mnie ratował. Bogusia potrzebowała być nieustannie noszona. Odkładana momentalnie się budziła. Wystarczyło jednak, że wyszłam z nią na godzinny spacer a ona zasypiała w wózku i spała w nim jeszcze przez godzinę czy dwie po powrocie a ja wtedy mogłam zrobić rzeczy, które nawet z dzieckiem w chuście się nie da. Jednak do tych celów w zupełności wystarczyłby jakikolwiek model wózka bez zbędnych pierdół, jedynie wygodny w prowadzeniu, zwrotny i dobrze zamortyzowany. Mógłby być nawet z drugiej ręki.

Natomiast z pewnością kupiłabym lekką spacerówkę. Wózek spacerowy przydał mi się w Dzięgielowie, kiedy byłam tam sama z córką, bez męża. Zastanawiałam się, czy w ogóle go tam brać, ale wzięłam i sobie chwalę. Dzięki temu półroczna wtedy Bogusia nie przebywała godzinami unieruchomiona w nosidle, wygodniej mi też było w czasie posiłków, kiedy mała była w wózku a nie na moich plecach, no i w koszu wózka mogłam wozić niezbędne mi akcesoria. Teraz, kiedy Buba waży już niemal 10 kg też nieraz wolę spacerować z wózkiem niż ją nosić. Nosidło używam głównie w domu i gdy wiem, że będę musiała skorzystać z komunikacji miejskiej albo wejść gdzieś po schodach.